พระสังขจายณ์อุ้มพุงบันดาลความร่ำรวยโชคดีด้านการเงิน พระสังกัจจายน์ ประวัติพระสังกัจจายน์ คาถาพระสังกัจจายน์ วัดพระสังกัจจายน์ บูชาพระสังกัจจายน์

พระอรหันต์ผู้บันดาลโชคลาภ ปัญญา และเมตตามหานิยม
ชาวพุทธกราบไหว้สักการบูชาพระสังกัจจายน์เพื่อให้บังเกิดความเป็นสิริมงคล 3 ประการแก่ตนเองและครอบครัว ดังนี้
1. โชคลาภและความอุดมสมบูรณ์ พระสังกัจจายน์ได้รับการยกย่องให้เป็นพระผู้อุดมด้วยโภคทรัพย์ และลาภสักการะเสมอด้วยพระสิวลี
2. สติปัญญา เนื่องเพราะพระสังกัจจายน์ได้รับการยกย่องจากองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่าเป็นเลิศในทางอธิบายความพุทธภาษิต ท่านเป็นอรหันต์ผู้มีปฎิภาณเฉียบแหลม
3. ความงามและความมีเสน่ห์ เนื่องจากเพราะก่อนที่ท่านจะอธิษฐานจิตให้รูปร่างเปลี่ยนแปลง พระสังกัจจายน์มีผิวดั่งทองคำและมีรูปงามละม้ายเหมือนพระพุทธเจ้า จนแม้แต่เทพยดา พรหม มนุษย์ทั้งปวงพากันรักใคร่ชื่นชม
การบูชาพระสังกัจจายน์ให้เป็นมงคล
บูชาด้วยธูป 3 ดอก พร้อมดอกไม้สีขาวมีกลิ่นหอมต่างๆ หรือดอกบัว มิว่าจะบูชาด้วยดอกใดให้ใช้ 7 ดอก ถวายน้ำสะอาด 1 แก้วและถวายผลไม้ทุกวันพระ
พระสังกัจจายน์ อรหันต์แห่งความอุดมสมบูรณ์

พระสังกัจจายน์ มีพุทธลักษณะอ้วน พุงพลุ้ย มีความหมายถึง ความอุดมสมบูรณ์ โชคลาภ เป็นหนึ่งในพระสาวกผู้ใหญ่ จัดอยู่ในเอตทัคคะ ลักษณะของพระสังกัจจายน์ โดดเด่นมองเห็นก็รู้ว่า เป็นพุทธสาวกองค์ไหน เมื่อสรุปแล้วจะเห็นว่า พุทธสาวกจำนวน ๘๐ องค์ พระเอตทัคคะ ๔๑ องค์นั้น มีเพียงพระสังกัจจายน์ เท่านั้นที่สร้างอย่างโดดเด่น คติการสร้างพระสังกัจจายน์นิยมการสร้างมาก พระสังกัจจายน์จีน แบบมหายาน หินยาน โดยเฉพาะแบบจีน พระสังกัจจายน์จีนนิยมสร้างมากกว่าในเมือง โดยมีคติความเชื่อที่ว่า "ผู้ใดบูชาพระสังกัจจายน์ ย่อมเป็นมหามงคลอุดมด้วย ลาภ ยศ ความเจริญรุ่งเรืองดีนักแล"

สังกัจจายนะมีความโดดเด่นทางด้านโภคทรัพย์และลาภสักการะ จึงได้สร้างรูปจำลองของพระ
มหาสัจจายนะในปางต่างๆ ซึ่งลักษณะเด่นโดยส่วนมากเป็นพระอ้วนพุงพลุ้ย มือทั้งสองโอบอยู่ที่ท้อง แบมือบ้าง หรือ ถือเงิน
ทองบ้าง ท่านั่งจะเป็นแบบปางสมาธิ พระสังกัจจายน์จึงเป็นสัญลักษณ์แห่งโชคลาภ เป็นที่รักใคร่นิยมยินดี และเต็มไปด้วยลาภ
สักการะสรรเสริญ
ตั้งนะโม 3 จบแล้วกล่าว คำบูชาว่า
“กัจจานะจะมหาเถโร พุทโธ พุทธานัง พุทธะตัง พุทธัญจะ พุทธะสุภา สิตัง พุทธะตังสะมะนุปปัตโต พุทธะโชตัง นะมามิหัง ปิโยเทวะ มะนุสสานัง ปิโยพรหม นะมุตตะโม ปิโยนาคะ สุปันนานัง ปิยินทะริยัง นะมามิหัง สัพเพชะนา พะหูชะนา ปุริโสชะนา อิถีชะนา ราชาภาคินิ จิตตัง อาคัจฉาหิ ปิยังมะมะ ฯ ”
จากนั้นให้ใช้มือขวาลูบท้องขององค์พระโดยให้ลูบเป็นวงกลมหมุนตามเข็มนาฬิกา 3 รอบ แล้วทำการขอพรให้ได้กระทำความดีและประกอบอาชีพอย่างขยันขันแข็งกระทำการใดๆให้สำเร็จ และคำขอพรใดๆต้องเป็นเรื่องที่ดีงามเท่านั้น บางตำราก็กล่าวว่าให้ใช้มือบีบที่หัวเข่าของพระสังกัจจายน์ก็ได้ ดังเช่นที่พระอินทร์เคยนั่งรอพระสังกัจจายน์อยู่นานเพื่อรอฟังธรรม ครั้นพระสังกัจจายน์เดินทางมาแล้ว พระอินทร์ก็ตรงเข้าไปบีบหัวเข่าด้วยความเคารพศรัทธาร้องว่า “พระผู้เป็นเจ้าของเรามาแล้ว” เป็นการอธิษฐานด้วยความดีใจและบันดาลให้เกิดความสมหวังในสิ่งที่ปรารถนาอันดีงาม
