พระไสยา วัดบวรนิเวศวิหาร กรุงเทพมหานคร พระศิลาโบราณปางพระเจ้าเข้านิพพาน ประวัติพระไสยา บูชาพระไสยา พระพุทธรูปไทย

พระไสยา เป็นพระศิลาโบราณปางพระเจ้าเข้านิพพาน ครั้งราชวงศ์พระร่วงสมัยสุโขทัย องค์พระยาวจากพระบาทถึงพระจุฬา (พระเกศ) ๖ ศอก คืบ ๕ นิ้ว 

พระพุทธไสยา เป็นพระพุทธรูปปางปรินิพพาน (ปางไสยาสน์) ศิลปะสุโขทัย ประดิษฐาน ณ มุขหลัง วิหารพระศรีศาสดา วัดบวรนิเวศวิหารราชวรวิหาร เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร เป็นพระพุทธรูปที่ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 ได้อัญเชิญมาจาก วัดพระพายหลวง อำเภอเมืองสุโขทัย จังหวัดสุโขทัย ที่ด้านหลังพระพุทธไสยามีจิตรกรรมฝาผนังเรื่อง พุทธประวัติ ตอน เสด็จดับขันธปรินิพพาน โดยมีพระสงฆ์จำนวนมากมานมัสการพระพุทธเจ้า และ มีต้นสาละโน้มกิ่งมาหาพระองค์ ปัจจุบัน จะเปิดวิหารให้เข้าชมเฉพาะวันคล้ายวันประสูติของสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก และ วันสำคัญๆเท่านั้น

พระพุทธไสยา วัดบวรนิเวศวิหาร กรุงเทพมหานคร เป็นพระพุทธรูปสำริดลงรักปิดทองปางไสยาสน์ สมัยสุโขทัย ต่อมาพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเมื่อครั้งยังทรงผนวชอยู่ ได้เสด็จประพาสเมืองสุโขทัย เมื่อพุทธศักราช ๒๓๗๖ ทอดพระเนตรว่ามีลักษณะงามกว่าพระไสยาองค์อื่นๆ  ครั้นเมื่อเสด็จประทับจำพรรษา ณ วัดบวรนิเวศวิหาร จึงได้โปรดให้อัญเชิญมาประดิษฐานไว้ที่มุขหลังของพระอุโบสถ เมื่อพุทธศักราช ๒๓๙๐ ครั้นสร้างวิหารพระศาสดาแล้วจึงได้อัญเชิญมาประดิษฐานที่วิหารพระศาสดาห้องทิศตะวันตก ที่ฐานพระพุทธไสยาบรรจุพระอัฐิของสมเด็จพระมหาสมณเจ้า  กรมพระยาวชิรญาณวโรรส 

พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดให้อัญเชิญมาจากเมืองสุโขทัย ตั้งแต่เมื่อครั้งยังทรงผนวชอยู่ ได้ประดิษฐานไว้ที่วัดบวรนิเวศวิหาร ในวิหารเดียวกับพระศาสดา