“พระแม่ลักษมี”เทพศักดิ์สิทธิ์ ด้านโชคลาภและความร่ำรวย บูชา พระแม่ลักษมี เทวีแห่งความงดงาม ความร่ำรวย และความอุดมสมบูรณ์

“พระแม่ลักษมี”เทพศักดิ์สิทธิ์ ด้านโชคลาภและความร่ำรวย บูชา พระแม่ลักษมี เทวีแห่งความงดงาม ความร่ำรวย และความอุดมสมบูรณ์

พระแม่ลักษมี  (ผู้บูชาพระพิฆเนศ จะต้องบูชาพระแม่ลักษมีตั้งไว้ด้านขวามือของพระพิฆเนศ) 

พระแม่ลักษมี คือเทวีแห่งความงดงาม ความร่ำรวย และความอุดมสมบูรณ์ พระองค์มักประทานความสำเร็จในการประกอบกิจการ การเจรจาต่อรอง การทำมาค้าขาย การประกอบธุรกิจทุกสาขา ตลอดจนประทานโภคทรัพย์ เงินทอง สมบัติ แก่ผู้หมั่นบูชาพระองค์และประกอบความดีอยู่เป็นนิจ พระแม่ลักษมี ผู้ศรัทธาจะถือกันว่าเป็น เทพนารีผู้อำนวยโชค มีน้ำพระทัยเมตตาปราณีอยู่เป็นนิจ เป็นตัวอย่างแห่งนางที่งามตลอดทั้งรูปและกิริยามารยาท มีวาจาเปี่ยมด้วยเสน่ห์และไพเราะ ทั้งถือกันว่าเป็นผู้นำมาซึ่งความเจริญทุกประการ นับกันว่าเป็นผู้อุปถัมภ์บรรดาสตรีทุกชั้น ส่วนรูปมักเขียนเป็นสตรีที่งามยิ่งมี 2 กรอย่างธรรมดา (บางแห่งก็ว่ามี 4 กร) สีกายเป็นสีทองเสื้อทรงสีเหลือง นั่งหรือยืนบนดอกบัวและมือถือดอกบัว

อนึ่งพระแม่ลักษมีมักจะอวตารไปเป็นชายาของพระวิษณุ (พระนารายณ์ผู้ดูแลรักษาโลก) อยู่ทุกครั้งไป เช่น พระวิษณุอวตารเป็น พระราม พระแม่ลักษมีก็ตามไปเกิดเป็น พระนางสีดา

 ตามความเชื่อของศาสนาฮินดู "พระแม่ลักษมี" เป็นเทพนารีแห่งโชคลาภ ความมั่งคั่งร่ำรวย และความอุดมสมบูรณ์ ถือกำเนิดจากฟองน้ำในคราวที่เหล่าเทวดาและอสูรกวนเกษียรสมุทรเพื่อทำน้ำอมฤต โดยขณะที่ผุดขึ้นมานั้นประทับนั่งในดอกบัวและพระหัตถ์ถือดอกบัวด้วย จึงมีอีกพระนามว่า ปัทมา หรือ กมลา

 ในหมู่ของผู้เคารพศรัทธาถือกันว่า “พระแม่ลักษมี” เป็นเทพนารีผู้มีน้ำพระทัยเมตตาอยู่เป็นนิจ เป็นตัวอย่างแห่งสตรีที่งามพร้อมทั้งรูปและกิริยามารยาท มีวาจาไพเราะ ทั้งถือกันว่าเป็นผู้นำมาซึ่งความเจริญทุกประการ โดยสิ่งที่พระลักษมีทรงถืออยู่ที่เห็นกันบ่อยที่สุดคือดอกบัว และมักจะถือไว้ 2 ดอก หรือไม่ก็ทรงถือหม้อน้ำในพระหัตถ์หนึ่ง ส่วนอีกพระหัตถ์หนึ่งหงายลงสู่พื้น มีเหรียญทองโปรยปรายลงจากใจกลางพระหัตถ์นั้น หรือไม่ก็เทออกมาจากในหม้อ เป็นสัญลักษณ์ของเทวีแห่งโชคลาภและความมั่งคั่งร่ำรวย

"พระแม่ลักษมี" เป็นพระชายาคู่บารมีของพระนารายณ์ (หรือพระวิษณุ) ได้รับการยกย่องว่ามีสิริโฉมงดงามเหนือเทวีอื่นใด ในวรรณคดีรามเกียรติ์นั้น พระนางลักษมีได้อวตารไปเป็นนางสีดาเพื่อเป็นมเหสีของพระนารายณ์ที่อวตารเป็นพระราม และเมื่อพระวิษณุอวตารเป็นพระกฤษณะ พระแม่ลักษมีก็อวตารไปเป็น พระนางรุกมิณี หรือ พระนางราธาเทวี ทำให้พระองค์ยังเป็นสัญลักษณ์ของความรักอันซื่อสัตย์และภักดีอีกด้วย

พระแม่ลักษมีเทวีทรงเป็นเทวีแห่งโชคลาภ ที่กล่าวกันว่าทรงอำนาจค้ำจุนอย่างวิเศษ!! มีบันทึกอย่างจารึก Junagdh Inscription ของ Skandagupta กษัตริย์รุ่นปลายของราชวงศ์คุปตะได้กล่าวว่า ด้วยอำนาจแห่งเทวีลักษมีนี่เอง ที่ทรงส่งเสริมอำนาจเทพสวามีคือ พระวิษณุ จนได้ชื่อว่า เทพเจ้าผู้บริหารโลก การบูชาพระแม่ลักษมี จึงมีแพร่หลายทั่วไปในอินเดีย เพราะเชื่อว่าผู้ที่สามารถบูชาจนเป็นที่พอพระทัย เทวีลักษมีจะทรงประทานศิริและความมั่งคั่งให้อย่างน่าอัศจรรย์ใจทีเดียว

ส่วนในประเทศไทยนอกจากคติการบูชาเจ้าแม่โพสพ แล้วก็มีการบูชาพระแม่ลักษมีอยู่บ้าง สำหรับผู้ที่เคารพบูชาตามจารีตฮินดู สำหรับวันสำคัญ ก็มีหลายวันที่บูชาพระแม่ลักษมีในโอกาสต่างๆกัน อย่างวัน ขึ้น 9 ค่ำ เดือนอัษฐะ (มิถุนายน-กรกฏาคม) เป็นการบูชา พระนางสีดา (ลักษมีอวตาร) ร่วมกับ พระราม และ หนุมาน เรียกว่า วันสีดา นวะมี

วิธี บูชา"พระแม่ลักษมี" เทพีแห่งความงาม ร่ำรวย ทำได้ไม่ยาก

คาถาบูชาพระแม่ลักษมี

ทั้งนี้ก่อนการสวดบูชาต่อพระแม่ลักษมี ต้องสวดมนต์บูชาต่อพระพิฆเนศก่อนเสมอ และบทสวดมนต์พระแม่ลักษมีนั้นมีหลายบท เลือกสวดได้ดังต่อไปนี้

โอม ชยะ ศรี ลักษมี มาตา

โอม ศรี มหาลักษมี เจ นะมะฮา

โอม มหาลักษมี ยะนะมะฮา

โอม มหาลักษะ มะไย นะโม นะมะฮ

โอม วิษณุ ปริยาไย นะโม นะมะฮ

โอม ธานา ประจาไย นะโม นะมะฮ

โอม วิศวา จานันไย นะโม นะมะฮา

ยา เดวี สารวะ ภูเตชู

ลักษมี รูเปนะ สัม สติตา

นะมัส ตัสไย / นะมัส ตัสไย / นะมัส ตัสไย

นะโม นะมะฮา

โอม พระลักษมี อิตถีเทวะ เมตตัญจะ มะหาลาโภ

ทุติยัมปิ พระลักษมี อิตถีเทวะ เมตตัญจะ มะหาลาโภ

ตะติยัมปิ พระลักษมี อิตถีเทวะ เมตตัญจะ มะหาลาโภ

โอม เจ ลักษมี มหามาตา / มะนุสสา อัญชะลี ยะ ปูจา

โอมมหาราณี รีตู ปรารัม / กรุณา ตรี โลคา มาตินัม

อดัม อาสสานุม ปัทมินนี / นะโม ตุสเต เจ โฮมา มาตา กี

เจ โฮมา ลักษมี มา เจ โฮ มา / ลักษมี มา มหา ลักษมี มาตากี

โอม นมัสสักกา โอม มหาลักษมีเทวี ศักติ โอม

โอม ชยะตี ชคะนิธิวะตี ภาคยะวตี

ธะนะวันตี ชยะ ชลละชะ วิลาสินี

คตะมหานะ วิจรัญตี ชยะ ศรี กะมะเล

หะริปรีเย ชลละนิธิ ตนะเย

อัมพา วิณาวัตตะ สุนทระทาสา อิกะมานะ

เตระหินะ อวะลัมพา ฯ

โอม ลักษมีกานตัม กะมะลา นะยานัม

โยคิภิรัทยา นะคัมยัม วันเทวิษณุม

ภะวะภะยะหะรัม สรรวะโลกัยกะนาถัม

โอม ศานตาการัม ภูชะคะสะยะนัม

ปัทมานาภัม สุเรศัม วิศวาธารัม

คะคะนะสะทฤศัม เมฆะวรรณัมศุภางคัม

ลักษมีการตัมกะมะกะละนะยะนัม

โยคิภีระธยานะคัมมะยัม

วันเทวิษณุ ภะวะภะยะหะรัม สรรวะโลกัยกานาถัม

โอม นะมัสศิโรเม เตาเลหะมาละ

สะลามะมาเรกุลา อาตะคัจฉะ มาลายะเฮ

ดุนนะยะโฮ กะโฮนะฮีนะ

ตุนนะฮี ยะวานะระโฮ ดูบัมบารา อาดัมบารา

นะฮีนะ นะโฮนะ วายะฮี

ลักษมีเดาเลาะหะมาล อาคัจชะมาฮาล อะสุราฮาล

ทะชัชชะมาฮาล ทะชัชชะมาฮาล ทะชัชชะมาฮาละ ปูชิตตะวา